Józef Winter (1900-1940) – ur. w Sanoku. W wieku 18 lat, będąc w klasie maturalnej, należał do polskiej milicji. Uczestniczył w wojnie polski-ukraińskiej jako żołnierz 3 Batalionu Strzelców Sanockich. Brał udział w walkach w okolicach Chyrowa, w których wsparciem polskich oddziałów na linii kolejowej Zagórz – Ustrzyki Dolne – Krościenko – Chyrów był pancerny pociąg „Kozak” obsadzony przez zagórzańskich kolejarzy. Po wojnie, w 1919 r. rozpoczął studia prawnicze, jednak nie zrezygnował ze służby w wojsku uzyskując stopnień porucznika. Po zdaniu egzaminu sędziowskiego od 1930 r. pracował w sądzie grodzkim w Tarnowie. W trakcie trwania II wojny światowej trafił do sowieckiego obozu w Kozielsku. W kwietniu 1940 r. przetransportowano go do Katynia, gdzie został rozstrzelany. Pośmiertnie zyskał stopień kapitana za zasługi wojskowe w 2007 roku.