Wielu uczestników wojny polsko-ukraińskiej brało następnie udział w walkach z bolszewikami. Niektórzy awansowali na stopnie oficerskie. Inni, pozostając w cywilu byli członkami elit kulturalnych i intelektualnych Lwowa, Przemyśla czy Sanoka. W 1939 roku w czasie agresji Niemiec na Polskę wielu z nich postanowiło stawić czoła najeźdźcy. Wielu z nich odeszło w chwale na polu bitwy. Niejeden zginął zamordowany przez Sowietów w zbrodni katyńskiej.


Czeżowski Tadeusz (1902-1918)

Gajewski Adam (1902-1984)

Kojder Józef (1892–1940)

Kończy Adam (1900-1918)

Lis-Kula Leopold (1896-1919)

Łoboś Jerzy (1901-1918)

Maczek Stanisław (1892-1994)

Mazur Stanisław (1897-1940)

Osiński Kazimierz (1883-1956)

Poschinger Kazimierz (1898-1956)

Pragłowski Aleksander (1895-1974)

Schneider Filip (1897-1979)

Silarski Tomasz (1895-1940)

Słotołowicz Tadeusz (1900-1940)

Słuszkiewicz Edmund August (1895-1980)

Słuszkiewicz Maksymilian (1884-1940)

Stachowicz Józef (1900-1985)

Szepieniec Władysław (1898-1940)

Winter Józef (1900-1940)

Zaleski Jakub (1898-1940)

Zaleski Juliusz (1889-1940)