"Orlęta Rzeszowskie"
Bitwa o Lwów (Obrona Lwowa) rozpoczęła się 1 listopada 1918 r. Przeciwko żołnierzom ukraińskim stanęli polscy mieszkańcy Lwowa, z których znaczną część stanowiła młodzież, określana później mianem „Orląt Lwowskich”, a od 20 listopada także Wojsko Polskie. W szeregach polskich jednostek nie brakowało młodych chłopców. Młodzież z terenów Rzeszowa i okolic, nazywana później „Orlętami Rzeszowskimi”, służyła czynnie podczas Bitwy o Lwów. Chłopcy w wieku od szesnastu do siedemnastu lat dowodzeni byli przez niewiele starszych komendantów. Część z nich poległa w obronie miasta, byli to między innymi: Tadeusz Jastrzębiec Czeżowski – uczeń IV klasy, 16-letni żołnierz ochotnik; Jerzy Łoboś – uczeń VII klasy, 17-letni żołnierz ochotnik V pułku piechoty wojsk polskich. Wielu z nich zostało zapamiętanych jako bohaterowie, a wkład rzeszowskiej młodzieży w bitwę był bardzo istotny. Prawie połowa wszystkich walczących po stronie polskiej (2640 osób) nie przekroczyła 25. roku życia z czego 1374 osoby to uczniowie szkół oraz studenci.
Rzeszowskiej młodzieży zadedykowano wiersz autorstwa Juliusza Kijasa, który 8 grudnia 1918 r. ukazał się na pierwszej stronie Głosu Rzeszowskiego:
"Orlętom rzeszowskim poległym pod Lwowem”
Na pierwszy apel Ojczyzny wskrzeszonej
Z gwiazd wyfrunęły młodziutkie Orlęta,
Za broń drobnemi chwyciły ramiony
Bo Im powinność kazała iść święta
W chwili, gdy Polska syny swoje woła
Kiedy na kresach płoną miasta, sioła…
(…)
Lecz dłużej jeszcze przetrwa w sercach braci
Pamięć Ich jasna, czysta, nieskalana,
I dziejów naszych księga się wzbogaci:
Oto jej świeża karta zapisana,
A na niej błyszczy niestartemi głoski
Imię tych, których wydał gród rzeszowski!
